NASA gjurmon sinjalet misterioze të radios që dërgohen në Tokë

Mos u frikësoni, por burime misterioze kanë dërguar sinjale radioje në Tokë për vite me radhë. Tani, shkencëtarët kanë gjetur disa prejardhje të tyre – dhe ata ishin të befasuar nga ajo që gjetën.

Dhe jo, ende nuk janë alienë.

Duke përdorur teleskopin hapësinor Hubble të NASA-s, astronomët kanë gjurmuar vendndodhjet e pesë sinjaleve të thella hapësinore të njohura si shpërthime të shpejta radioje (FRB). Në një të mijtën e sekondës, këto shpërthime të fuqishme gjenerojnë aq energji sa dielli në një vit të tërë.

Rreth 1,000 FRB janë zbuluar që kur i pari u zbulua në vitin  2001, por ato janë jashtëzakonisht të vështira për t’u gjurmuar sepse ato zhduken në një çast dhe pa gjurmë. Vetëm 15 prej tyre janë gjurmuar në galaktika specifike.

Shkencëtarët janë të interesuar të gjurmojnë se nga vijnë këto impulse intensive në mënyrë që të mund të përcaktojnë se çfarë lloj ngjarjesh kozmike i shkaktojnë ato.

Në studimin e ri, të vendosur për të botuar në The Astrophysical Journal, studiuesit duke përdorur Kamera Wide Field 3 të Hubble ishin në gjendje të përcaktojnë pesë nga tetë FRB të kohëve të fundit në galaktikat e tyre pritëse, si dhe llojet e vendndodhjeve nga kanë ardhur. Një tipar i të gjitha këtyre galaktikave të largëta janë “krahët e tyre spiralë”, ku formohen yjet.

Astronomët duke përdorur Teleskopin Hapësinor Hubble kanë gjetur dy shpërthime të shkurtra dhe të fuqishme të radios në krahët spiralë të dy galaktikave. Dy imazhet në të majtë tregojnë fotografitë e plota të Hubble të secilës galaktikë. Të dy imazhet e përmirësuara dixhitalisht në të djathtë zbulojnë më hollësisht strukturën spirale të galaktikës. Linjat ovale me pika në secilën prej katër imazheve shënojnë vendndodhjen e valeve të radios.

“Rezultatet tona të reja jane emocionuese. Kjo është pamja e parë me rezolucion të lartë nga Hubble. Ajo zbulon se pesë prej tyre janë lokalizuar afër ose në krahët spirale të një galaktike,” tha autorja kryesore Alexandra Mannings. “Shumica e galaktikave janë masive, relativisht të reja dhe ende formojnë yje. Imazhi na lejon të marrim një ide më të mirë të galaktikave, të tilla si masa e saj dhe shkalla e formimit të yjeve, si dhe hetimi i asaj që po ndodh”.

Gjetjet e ekipit mbështesin idenë që sinjalet vijnë nga shpërthimet e magnetëve të rinj, një lloj ylli neutron me fusha të fuqishme magnetike. Shkencëtarët i quajnë magnetët më të fortë në univers – 10 trilion herë më të fuqishëm se magneti i derës së frigoriferit.

“Për shkak të fushave të tyre të forta magnetike, magnetarët janë mjaft të paparashikueshëm,” shpjegon Fong. “Në këtë rast, valet mendohet se vijnë nga shpërthimet nga një magnetar i ri. Yjet masivë kalojnë nëpër evolucionin yjor dhe bëhen yje neutrone, disa prej të cilave mund të magnetizohen fuqimisht, duke çuar në shpërthime dhe procese magnetike në sipërfaqet e tyre, të cilat mund të lëshojnë sinjalet e radios “.

Galaktikat e vëzhguara në studim kanë ekzistuar miliarda vjet më parë, kështu që shkencëtarët po i vëzhgojnë ato ndërsa ato u shfaqën kur universi ishte afërsisht gjysmen e moshës së tij aktuale. Shumë prej tyre janë po aq masive sa Rruga e Qumështit, e cila është gjithashtu një lloj galaktike spirale.

Galaktikat ndodhen të gjitha midis 400 milion dhe 9 miliardë vite drite larg Tokës.

“Kjo është një fushë kaq e re dhe emocionuese,” tha Fong. “Gjetja e këtyre ngjarjeve të lokalizuara është një pjesë kryesore e enigmës dhe një pjesë e enigmës shumë unike në krahasim me atë që është bërë më parë.”

Shpërthimet nuk kanë origjinë nga shuarjet shpërthyese të këtyre yjeve të rinj, ose bashkimi i yjeve neutronë, thanë shkencëtarët. Ata gjithashtu nuk vijnë nga galaktikat xhuxh, të cilat shkencëtarët më parë nuk arritën të përjashtonin si një mundësi. Me çdo zbulim të ri, astronomët po ngushtojnë shpjegimin e mundshëm për këto sinjale misterioze.

“Ne nuk e dimë se çfarë i shkakton FRB-të, kështu që është me të vërtetë e rëndësishme të përdorim kontekstin kur e kemi”, tha anëtari i ekipit Wen-fai Fong. “Kjo teknikë ka funksionuar shumë mirë për të identifikuar pasardhësit e llojeve të tjera, të tilla si supernovat dhe shpërthimet e rrezeve gama. Edhe Hubble luajti një rol të madh në ato studime.”.

revista.one/